25 Kasım 2010 Perşembe

Isır ısır, sen de ısır

Kızım çok hastaydı eve geldiğimde. Haberim olsaydı işimi gücümü bırakır, gelir, doktora götürürdüm. Çok fenaydı çok.

Ateş yok ama burnu duvar gibiydi. Çok da öksürüyordu. İçim parçalandı. Biraz hava aldırmak istedim. Kim ister ki 4 gün boyunca eve tıkılmak! (kaynanam hiç ama hiç çıkarmıyor)

Kayınpeder: dışarısı soğuk, çıkarma.
Ben: Burnu tıkalı, temiz hava alması lazım
Kayınpeder: Dışarıdaki hava temiz değil
Ben: içeridekinden daha temiz, akım yok burada, virüs kaplı bir hava
Kayınpeder: offff.
Ben: Yalnız gitmeden evvel bana en son ilacı ne zaman aldı, sormama yardımcı olabilirseniz, 8 saat olması gerekiyor yeniden vermeden.
Kayınpeder: Kendin sorsana
Ben: Benimle konuşmayan birine nasıl sorayım?
Kayınpeder: Sor bakim neden konuşmuyor. Vardır bir sebebi, yapmışsındır birşey.

İşte burada bittim. Kayınpederimin bana karşı biraz soğuklaşmaya başladığını hissetmiştim. Doğaldı, hayat arkadaşını üzdüğümü düşünüyordu, insan etkilenir tabi. Ama onun daha sağduyulu olduğunu düşünürdüm. Çok patavatsız, çok düşüncesiz konuşur, inanılmaz gafları vardır ama daha sağduyuludur. Derdim. Eskiden.

Bana hiç gelip "konuşalım bakalım, nedir bu durum" demedi. Meğer peşin yargısı varmış, tek tarafı dinlemek yetermiş.

Devam ettik.

Ben: İnsan birşeye kırıldı veya üzüldüyse alır karşısına konuşur, küsmez. En azından ben öyle yapmam. Ben zamanında sıkıntılarım olunca rica ettim, konuştuk. Ben böyle alışığım.
Kayınpeder: offff.

Sinirden titremeye başladım, bildiğiniz titreme başladı. Saygımdan baba diyorum ama aslında babam değil. Bana sesini yükseltmesi, beni suçlaması, offf çekmesi, pehhh yapması hakkı değil, üzerimde hakkı yok. Bugüne kadar hep saygılıydım, acaip ötesi gaflarında bile sesimi çıkarmadım. Ama zaten çocuğum hasta, sinirlerim bozukken, ilaç saatini sorduğumda bunları söylemesi, üstelik tavır ve ses tonundaki bozuklukla, TEPEMİ ATTIRDI!

gittim odaya, giyinmeye başladım, kızımı da giydiriyorum bir yandan. Dışarı çıkacağım. Geldi kaynana yanımıza.

- Kızııım, terli terli mi çıkacaksın dışarıya? (La havle oldum)

- Terli değil. Ayrıca mont ve şapkası var.
- Ben birşey demiyorum, ağlamasın diye oyalıyorum.

Terini sorarak mı? La Havle x2.

Zavallı kocacığım saatlerce trafikte takılı kalmışken ben onu arayıp "nerdesin" diye havlamaya başladım. Adam eve geldiğinde çocuk aç ve hasta, ben aç, kocam açtı ve saat 20:30du. Çocuğu banyo yaptırarak oyaladım, çünkü yemek, çorba yapmama izin vermedi ağlamaktan. Napsın, çok kötü hissediyordu kendini. Yine dırdırdırdır başladım tabi. Napayım, benim de tek ifade şansım bu.

Üzgünüm. Üzgündüm. Haftaya herşey daha güzel olacak.

3 yorum:

  1. Allahtan size sabır, kaynananıza ve kayınpederinize akıl fikir diliyorum. Geçecek bunlar, gerçekten :)

    YanıtlaSil
  2. burnunu açmak için "cold mix" deneyin. internetten siparişle aldım. eczanelerde bulamadık. oğlum iyileşince kullanamadık henüz.. ama kokladık.. mentollü bir kokusu var. ve internetteki yorumlara bakarak aldım.. deneyin isterseniz. bu havalarda çocuklar çok sık hasta olacak gibi..

    ayrıca allah sabır versin size :(( okudukça sinirleniyorum yazdıklarınızı.. ben bir başlasam yazmaya duramayacağım konularımla ilgili, o yüzden başlamıyorum :(

    YanıtlaSil