23 Eylül 2010 Perşembe

Yazmak ne kadar zor olabilir?

Kaynanam üniversite mezunu. Okuma yazma bildiği kesin.

Rica ediyoruz, şu tahtaya yazın lütfen: ne yedi, ne içti, ne zaman uyudu, ne kadar uyudu, bir eksik var mı ertesi güne alınması gereken.

Yok yok yok!

Kocama soruyorum neden diye, bıktım artık söylemekten diyor. Sen bıktıysan ben ne hissediyorum, düşün bakalım sevgili kocacığım?

Süper çözüm!

Eve girdiğimde kızım uyuyorsa kaynanam namaz kılmaya koşuyor ben eve girince. Ben de ellerimi yıkamaya giriyorum o sırada, çıktığımda kızıma uğruyorum, o sırada kaynanam hoop kapıyı kapatıp gidiyor, kayınpederimin gelip onu almasını beklemiyor bile.

Karşılaşmadan kapatıyoruz günü.

Win win situation!

Provokasyon

Bir gün önce çok önemli bir iş toplantısı vardı. Olağanüstü İstanbul trafiğinde gitmeye çalıştım, gidemedim. 4 saat sonra eve vardığımda aslında hiçbir yere gitmemiştim.

Ertesi gün eve girdim. Saat 18:30du ve elinde yeni hazırlanmış biberon vardı. Daha önce milyonlarca defa 17:00dan sonra herhangi bir yiyecek veya biberon verilmemesi konusunda konuşmuştuk. Baktım şöyle, selam verdim ve dedim ki:
- Mama mı hazırladınız? E ben nasıl emzirebilirim arkasından? Emmez ki?
- Bilemedim, geç gelirsiniz diye düşündüm?
- Neden, haber verirdim?
- E dün de geç kaldın ya.
- Hergün kalacağım anlamına gelmiyor ki?
- Kusuruma bakma ben hata yaptım. Ama sen beni affedersin. Nasıl olsa hergün hata yapıyorum.
- Anlayamadım?
- Sürekli hata yapıyorum ya, onu diyorum.
- Anlayamıyorum? dedim ve arka odaya geçtim. O sırada eşim geldi ve konu birden kapanıverdi. Tesadüf böyle birşey.

"Biberon kullanma" ne demek sizce?

Kızım 8 aylık olduğundan beri doktorumuz biberonu bırakmamızı istedi, kadehe geçmek için en iyi vakit dedi. Denemelere başladım, kızım çok heyecanlanıyor, ben de sanırım, olmuyor pek. Çok büyük bir kısmı dışarıya akıyor.

Bebek kadehleri aldım. Kalııın yoğurt kadehleriyle içirmeyi denedi ama onları denemedi.

Alıştırma bardakları aldım, 5 farklı uç. Nasıl güzel içiyor onlarla. Lıkır lıkır. Dr. Brown çıksın hayatımızdan dedim. Emmesi değişti, biberonu bırakmazsak göğsümü bırakacak dedim, cık, birşey değişmedi.
Sen bana pislik yaparken aslında torununa pislik yapıyorsun! Yoksa torununa benim sütümü layık görmüyor musun? Artık o kadar da değildir, di mi? olabilir mi???

Kanıksama, Bezme

Galiba kanıksadım.
Yazmıyorum, yazamıyorum artık.
Birbirimizi görmek istemiyoruz, ben eve giriyorum, mutfağa yöneliyorum hemen çocuğun sütlerini buzdolabına koymaya. Sonra ellerimi yıkıyorum öyle gidiyorum kızımın yanına.

"İyi akşamlar" diye giriyorum. Yanında biri varsa cevap veriyor, yoksa mırıldanıyor birşeyler (küfür bile ediyor olabilir).
Kızım bazen sevinçten haykırarak yanıma geliyor, kucağıma alıyorum, emzirmeye gidiyorum. Bazen de uzak duruyor, küsmüş olduğunu düşünüyorum, işe gitmeme kızmış diye içimden geçiriyorum. "Babaannene benzedin kızım" diye geçiyor içimde, ürküyorum.

Bakıcı bulamadım, hepsi sigara içiyor, kıyamadım yavruya. Kendime kıydım onun yerine, kaynanama katlanıyorum.